روزَن

برای بالندگی تنها یک روزنه کافیست...

روزَن

برای بالندگی تنها یک روزنه کافیست...

روزَن

قدمهایت را که آهسته تر برداری، غبار پنجره دل را که پس بزنی، در هر کوی و برزن، در هر کم و زیاد، اتفاق و واقعه و خلاصه در هر نفس و بی نفسی روزنه ای است که نشان از او دارد... حالا چشمهایت جور دیگری می بیند...!
از این روزنه ها ساده نگذر...!

دنبال کنندگان ۵ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین دیدگاه ها

(۵۷۴) مربی کیست؟ (3)

شنبه, ۲ خرداد ۱۳۹۴، ۰۱:۰۵ ب.ظ

نقش‌های مربی

 

 

مربی خوب آن نیست که خود به جای افرادش می‌بیند و تصمیم می‌گیرد و از دیده‌ها و تصمیماتش، برای آن‌ها سخن می‌گوید، بل مربی کسی است که افراد را در جریان نیازها می‌گذارد و آن‌ها را آزاد می‌کند و آموزش می‌دهد که خود ببینند و حرکت کنند و سپس در سر بزنگاه‌ ها و در کنار حادثه‌ها تذکر می‌دهد و یاد‌آوری می‌نماید که بیابند و پیش بتازند.

 

آن‌جا که مربی بسته‌بندی‌ها را به صورت بسته‌بندی و صادرات به افراد می‌رساند در واقع آن‌ها را مسخ کرده و شخصیتشان را شکسته و آن‌ها را فلج و بی‌‌پا، بارآورده است. و این‌ها در کنار حادثه‌های جدید، بی‌چاره می‌مانند...

 

مربی می‌تواند به جای بالا رفتن از قله و حرف زدن از دیدگاه‌ها، راه رسیدن به قله را نشان بدهد، تا همه از ابعاد گوناگون و از زاویه‌های مختلف و با دیدگاه‌های مختلف، به تماشا بپردازند و برداشت‌های سرشار و عظیمی را بدست آورند.

 

آن‌جا که هدف تربیتی، غلتاندن1 و به دوش کشیدن نیست، بلکه هدف راه رفتن و به پا ایستادن انسان2، انتخاب و اتخاذ3 اوست، در این‌جا کار مربی و روش او هم عوض می‌شود:

 

1. در این‌جا، مربی باید فکر انسان را از جبرهای حاکم آزاد کند؛ از جبرهایی که در درون و بیرون، انسان را به بند می‌کشند.

 

مادام که انسان در یک محیط تربیتی و همراه یک جبر است، ناچار محکوم خواهد بود. مسئولیت مربی این است که او را با راه‌های تازه، همراه کند و او را در زمینه‌های تضادها بگذارد، تا او راه خودش را انتخاب بنماید.این آزادی دادن و به آزادی رساندن، یکی از کارهای مربی است4.

 

2. کار دیگر او آموزش دادن و تعلیم دادن5 و راه رسیدن تا قله‌ها را نشان دادن است. اوست که باید طرز برداشت و طرز تفکر را به انسان بیاموزد و روش‌ها را بدست بدهد.

 

این تنها کافی نیست که ما را به صدقه ببندند و این‌گونه بی‌نیازکنند. که این داغ کردن‌ها و برگ چسباندن‌ها فایده‌ای ندارد. بهتر این است که ما را با روش‌ها و حرفه‌ها آشنا کنند و ما را تا قله‌ها بالا ببرند.

جوشش بهتر از بخشش است.

 

3. و انسانی که گرفتار نسیان‌ها و غقلت‌هاست، ناچار نیازمند تذکر‌ها و یادآوری‌هاست.

و این هم مسئولیت سوم مربی است، که با تذکرها، قطره‌های متراکم و زمینه‌های آماده را شعله‌ور کند و حرکت و پیشرفت را فراهم سازد.

 

 

مسئولیت و سازندگی، استاد علی صفایی حائری، صص61-57

 

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.أَفَأَنْتَ تُکْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ، سوره یونس، آیه 99

2.لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ، سوره حدید، آیه 25

3.فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِیلًا، سوره مزمل، آیه 19

4 و 5.یُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ، سوره جمعه، آیه2

 

دیدگاه ها  (۱)

20
پاسخ:
استاد صفایی، حقا که در 18 سالگیشون شاهکار نوشتن..!
خدایشان رحمت کند...

ارسال دیدگاه

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی