(۶۷۹) روش های تربیتی
روش های تربیتی موثر کدام است؟
نقالی؟
بغل کردن؟
پافشاری؟
سوگند خوردن؟
کلید دادن؟
یا...
در پست های قبل از شدیدترین نیاز جامعه سخن رفت و مفهوم تربیت بیان شد.
در این مطلب به روش‌های تربیتی می‌پردازیم، اینکه چگونه می‌توان جامعه را از این نیاز حیاتی اغناء کرد؟
تربیت انسان نمی‌تواند مسخ او و پوک کردن او و غلتاندن او باشد. هر گونه تربیتی که که با دست خودم تحقق نگیرد و با انتخاب من همراه نباشد، در واقع مسخ کردن من و نفی کردن من حساب می شود.
این درست نیست که دیده‌های خود را نقالی کنیم و از عشق خود حرف بزنیم و یا دیگران را بغل کنیم و یا بر یقین خود پافشاری کنیم و سوگند بخوریم؛ چون یقین هرکس در درون اوست، به دیگران نمی‌رسد. مگر هنگامی که نشان بدهیم که چگونه و از کجا به این یقین رسیده‌ایم و به این روش دست یافته‌ایم و با چه کلیدها و ملاک‌هایی حرکت کرده‌ایم.
هنگامی که می‌خواهیم فردی را بسازیم و یا جامعه‌ای را بازسازی کنیم، ناچاریم که در اعماق بکاویم و ریشه‌ها را بیدار نماییم.
روش‌های تربیتی:
- با شعارها داغ کردن و با تلقین حرارت دادن
- شاخ و برگ دادن و در سطح کاویدن
- به دوش کشیدن و بغل کردن
- کلیدها و ملاک‌ها و روش‌ها را بدست دادن و روشنی دادن و ریشه دادن و زنجیرها را بازکردن.
و این پیداست که با این روش آخر زودتر به نتیجه می‌رسیم و بهره‌های عظیم‌تری بدست می‌آوریم. آن‌ها که داغ شده‌اند، با عوض شدن محیط، زود سرد می‌شوند و در برابر طوفان‌ها برگ می‌ریزند و هنگام تنهایی، نه تنها نعش می‌شوند و می‌مانند بلکه هم‌چون بچه‌های لوس که بغلی شده‌اند، همین که زمینشان بگذاری نق می‌زنند و دراز می‌شوند و می‌خوابند.
ما افراد مثل استخری به آب بسته‌ایم، به جای آنکه هم‌چون چشمه‌ای کاویده باشیم و این است که آن‌ها به مرور زمان رنگ عوض می‌کنند و کرم ور می‌آورند.
آخر نمی‌شود آن‌ها را از هوس‌هایی که در خونشان ریخته و در اعماقشان ریشه دارد با چند شعار اخلاقی و مقداری نصیحت، جداکرد. مگر هنگامی که به یک عشق بزرگتر رسانده باشم. این طبیعی است هر کس مهم را فدای مهم‌تر می‌کند و محبوب را در راه محبوب‌تر می‌گذارد.
ما عاشق آفریده شده‌ایم فقط معشوق‌ها را انتخاب می‌کنیم و برای این انتخاب است که باید آن‌ها را بسنجیم که چه می‌دهند و چه می‌گیرند.
این برگ‌هایی که ما به افراد می‌چسبانیم، در برابر نسیمی دوام نخواهد آورد، چه رسد به طوفان‌های کوه‌افکن این قرن. ریزش برگ‌های پاییزی به من درسی داد که در هنگام خواب ریشه‌ها، برگ‌ها می‌ریزند حتی با نسیمی؛ اما در بهارهای سبز و همراه بیداری ریشه‌ها، از چوب خشک مرده، از چوب سخت و متراکم، جوانه‌ها و شکوفه‌ها می‌جوشند و بارور می‌شوند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مسئولیت و سازندگی، استاد صفایی حائری، صص39-44
