(۴۰۴) حالم خوب است!

امشب حالم خوب است، دلم می خواهد در این خوبی شما هم سهیم باشید...

وقتی به سمت «کار خیر» می‌رویم حالمان خوب می‌شود، یاد بخش‌هایی از فیلم «هر شب تنهایی» می‌افتم که عطیه در حرم حضرت رضا علیه‌السلام به دختری که گمشده است پناه می‌دهد و همین مایه‌ی آرامش و دستیابی او به حقیقتی می‌شود که از آن غافل بوده است... برداشت من از فیلم این بود که ما در انجام امور خیر، بیش از این‌که شادی دیگری را بطلبیم به دنبال ارضای نیاز روحی خودمان هستیم... به دنبال به فعلیت رساندن حس بی‌تفاوتی، سکون نداشتن و حرکت کردن....

آنوقت وقتی عطیه‌ها چنین حس و حالی حتی در کمک به غریبه‌ها و ناشناس‌ها دارند، بماند حضرت آقا و دیگر معصومان عالم که همه‌ی وجودشان خیر و نیکی و پناه دادن به امثال ماست... بنظرم فیلم این مفهوم را قشنگ روایت کرده بود!

عطیه‌‌ی فیلم حالش خوب شد و رفت، ای کاش ما هم فراموش نکنیم حال خوبمان در گروی خوب شدن و خوب کردن حال دیگران است، در گروی فکر کردن به دیگران است، به دمی یا درمی یا قلمی یا قدمی... انشاالله.

یک نکته باریک تر از مو! یادمان نرود آنچه از خیر داریم و پیش روی ماست از سر لطف حضرت پروردگار است که «الهم ما بنا من نعمه فمنک»، خدایا هر چه داریم از آن توست...

 امید که همیشه حال خوب، توفیق خیر بودن و و هر چه از «خیر»هاست، همه نصیبتان باشد! انشاالله.