(۱۲۹۳) مربی کیست؟ (1)
پس از شناختن مفهوم تربیت و روشهای تربیتی سوالی که پیش می آید این است که مربی کیست؟ آموزگار این مفاهیم و اندیشه ها چه کسی می تواند باشد با چه ویژگی ها و نقش هایی؟
هر کس افراد تحت اختیارش را برای محیطی که در نظر دارد، تربیت می‌کند. من فرزندم را برای خانه‌ام، استاد شاگردش را برای جامعه محدودش و یک دانشمند، انسان را حداکثر برای این زمین و برای هفتاد سال زندگی، تربیت می‌کند و بر طبق شرایط موجود بارور و شکوفایش می‌سازد. ولی انسان فرزند خانه و جامعه و حتی دنیای محدود و سرزمین خاکی نیست.
انسان سرمایه‌های زیادتری دارد. انسان فرزند هستی است و تا بی‌نهایت راه در پیش دارد. لذا باید طوری تربیت شود که در تمام این عوالم و در تمام این مسیر بتواند چه بکند و چگونه بماند و چگونه برود.
پس باید بگوییم فرزندِ خانه را پدر تربیت می‌کند و انسانِ جامعه را استاد و انسانِ زمین را و این دنیا را دانشمند. اما انسان تمام هستی و انسان رهرو تا آن سوی عوالم را چه کسی؟ جز آفریدگار هستی و انسان؟
مربی انسان جز آفریدگار انسان نیست. ربّ اوست و مربی اوست و دیگران باید درس تربیت را از او بگیرند و راه تربیت را بیاموزند. مربی مانند طبیب است، باید دردها را بشناسد و داروها را بشناسد؛ و روحیه ها را بشناسد چون هر دارویی در هر روحیه‌ای موثر نیست.
خداوند هستی و مربی انسان، انسان‌هایی را تربیت می‌کند «لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا»1، و پلیدی ها را از آن‌ها می‌زداید و به وسیله وحی، آن‌ها را با قانون‌ها و دردها و داروها آشنا می‌سازد و نورانیت و پاکی و آگاهی، آن‌ها را بر روحیه‌ها و طبیعت‌ها مسلط می‌نماید و آن‌ها را پپیشوا و مربی و آموزگار و مزکی و مطهر خلق می سازد؛ «یتْلُوا عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ»2 و این‌ها هستند که در میان خلق او به تربیت خلق و شکوفاکردن استعداد و تتمیم اخلاق کریمه همت گماشته‌اند که: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ»3.
اما یک سوال، با اعتقاد به بودن در محضر ولی حق، خاصه حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه‌الشریف، و فیض بردن همه بندگان از وجود ایشان اما بعد از غیبت ایشان چه کسی مربی انسان است؟ در روزگار کنونی به چه کسی می‌توان برای تربیت دینی و الهی روی آورد؟
این مطلب ادامه دارد...
مسئولیت و سازندگی، استاد علی صفایی حائری، صص54-49
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.سوره احزاب،آیه 33
2.سوره آل عمران، آیه 164
3.طبرسی، مکارم الخلاق، ص3
