می‌دانم که از نیک‌بختی من نیست که تنها به وقت دو دلی و ماندن در تصمیم‌گیری، سراغ این دعا می‌روم! دعایی که در ازدحام تردیدها و اندیشه‌های تلخ، تنها مرور مفاهیمش یک دنیا آرامش را بر دل می‌نشاند، بخوانیدش... به حتم انس می‌گیرید.
دعای 33 صحیفه سجادیه، نیایش آن حضرت در طلب خیر:
«خدایا، از تو می‌خواهم که به سبب دانش بی‌حدّ خود، برای من خیر و نیکی را برگزینی. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و از هر چیز برترین را نصیب من فرما.
به ما الهام کن که آنچه را نیک و درست است، بدانیم و عمل کنیم، و این را وسیله‌ای قرار ده تا به آنچه برایمان مقدّر فرموده‌ای خشنود شویم، و به حکمی که در حقّ ما کرده‌ای گردن نهیم. پس پریشانیِ دو دل بودن را از قلب ما بزدای و ما را به یقینی همانند یقین بندگان مخلص خود یاری نمای،
و مخواه که در شناخت آنچه برای ما برگزیده‌ای، ناتوان مانیم، تا آن جا که حرمت تو در چشم ما اندک شود و آنچه مقدّر کرده‌ای پیش ما ناپسند آید و به حالتی دچار شویم که از نیک فرجامی دورتر است و به غیر عافیت نزدیک‌تر.
آنچه را قسمتمان کرده‌ای و برای ما ناخوشایند است، محبوب ما گردان، و آن حکم تو را که دشوار می‌پنداریم، آسان ساز،
و در دل ما انداز که در برابر آنچه در حقّ ما خواسته‌ای، تسلیم تو باشیم، و نخواهیم که آنچه به تأخیر انداخته‌ای، پیش افتد، و آنچه پیش انداخته‌ای، به تأخیر افتد، و آنچه را محبوب توست، ناپسند نداریم، و آنچه را خوش نمی‌داری، اختیار نکنیم.
کار ما را به آن سرانجام که نیک‌تر است و آن فرجام که پسندیده‌تر، پایان ده؛ زیرا تو نفیس‌ترین چیزها را می‌بخشی، و بخشش‌های بزرگ می‌دهی، و هر چه بخواهی همان می‌کنی، و تو بر هر کار تونایی.»
در لحظه های سراسر انس و معرفتتان، دعایم کنید و نیز دوستی را که مرا با این دعا آشنا کرد...
قبول باشه.
- ۲ نگاه شما
-
۱
۰
- ۰۷ بهمن ۱۳۹۴ ، ۱۹:۳۴
