هر چه فکر می کنم نمی فهمم چه لطفی دارد که یک نهاد دولتی عکس کارمندانش را در راهپیمایی شکار کند و روی سایتش بگذارد؟
لابد این ها را حضرات مافوق که ببینند خوشحال شده و آفرینشان می گویند!! و اصلا هم بازار ریا و حضورشیرینی! و... سال به سال گرم و گرم تر نمیشود!
باز نمی فهمم چه لطفی دارد که مسئولان فلان سازمان به قول خودشان مردمی! در تمام طول راهپیمایی در تب و تاب این باشند که تصویر بنر و دستنوشته های منقوش به آرم و نام سازمانشان در قاب دوربین عکاسان حفظ می شود یا خیر...؟!
یکیش خود من! امسال برای اولین بار به من محول شد پرچم ها و دستنوشته های سازمان را پخش کنم، از اول تا آخر مسیر همه ذهنم مشغول به این بود که بلاخره این دستنوشته ها کی تمام می شود...؟!! چقدر خدا را شکر کردم که دوربین دست من نسپردند...!
نمی دانم چرا هرچه می گذرد و بزرگتر میشوم خیلی بیش تر از قبل نمی فهمم...
وقتی می بینی نهادها و موسساتی تنها برای تظاهر حضور به هم می رسانند، کسانی متشخص! فقط برای اینکه بین مردم باشند و فردا پاسخگوی عدم حضورشان نباشند می آیند و بعد اگر مستندات حضورشان خراب شد، آن نیروی بدبختشان را بدبخت تر می کنند که کو عکس و فیلم بدردبخور...؟ واقعا برای آدم حالی می ماند، شوری می ماند؟
حسرت می خورم به آن فرد عامی که وضو میگیرد،بسم الله می گوید، نیت قربت می کند و دست در دست فرزند خردسالش همه مسیر را هم کوبنده تر از آدمک های متظاهر شعار می دهد... بدون هیچ چشمداشتی و عکسی و گزارشی و حتی یک آفرین!...آفرین!
- ۰ نگاه شما
-
۱
۰
- ۲۶ بهمن ۱۳۹۳ ، ۲۳:۲۰
